Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

Σπιναλόγκα - Spinaloga































































































































































































































































Σπιναλόγκα... το λασιθιώτικο νησί με ιστορία, πόνο, αποχωρισμό...δυστυχώς ή ευτυχώς, η ύπαρξή του και η ιστορία του 
έγινε γνωστή από την τηλεοπτική σειρά "το νησί".
     Σπιναλόγκα, "μακρύ αγκάθι", δηλαδή, στα ενετικά και φιλοξένησε εκατοντάδες λεπρούς ντόπιους, "Χανσενικούς", όπως αλλιώς λέγονται, βάσει της ασθένειας Χάνσεν, που προκαλεί τη λέπρα.
Οι Χανσενικοί εξορίζονταν από τον τόπο τους, στη νέα τους κατοικία, τη Σπιναλόγκα, όπου αρχικά, έμπαιναν σε καραντίνα. Κανείς όμως δεν τους είχε πει πως δεν υπήρχε επιστροφή...
Οι άνθρωποι αυτοί ανέστησαν το νησί, του έδωσαν ζωή, οικοδομώντας σπίτια, λειτουργώντας κουρείο, καφενείο, την εκκλησία τους, προσπαθώντας, γενικά, να βελτιώσουν τη ζωή τους.
Το νησί περικλείεται από καταγάλανα, καθαρά νερά και πλέον, ερημωμένο, αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών, κάθε χρόνο.

ENG
Spinaloga... the well-known islet of Lasithi, in Crete, is a place of history, pain and parting...for good or ill its existence and history has gained fame through the notorious TV series by the title "The Islet".
Spinaloga, thus "the long spine", according to Venetian people, had been home to hundreds of leprous, indigenous people, "the Hansenic", as they had been name after the Hansen disease. 
The Hansenic people had been banished from their homes to their new, permanent home, Spinaloga. 
At first, the were put there into isolation but no one had ever dared to tell them that there was no return...
The people gave life to the islet by building houses, opening a coffeehouse, a barber shop, a church. They definitely had been trying to improve their lives.
The islet is surrounded by crystal clear, light blue waters and although deserted, it has been a great attraction for thousands of tourists, every year.


*credits and special thanks to miss Sophia Farsari for the last image

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου